رابطه سرمایه فکری و مسؤولیت پذیری اجتماعی با رفتار اخلاقی اعضای هیأت علمی

مقدمه: رفتار اخلاقی از موضوعات مهم تمامی سازمان ها و به ویژه دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی است که می تواند تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله سرمایه فکری و مسؤولیت پذیری اجتماعی قرار بگیرد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه سرمایه فکری و مسؤولیت پذیری اجتماعی با رفتار اخلاقی اعضای هیأت علمی انجام شد. روش ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و روش جمع آوری داده ها بررسی پیمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی اعضای هیأت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 183 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه سرمایه فکری (بونتیس، 1998) با ضریب آلفای 83/0، پرسشنامه مسؤولیت پذیری اجتماعی (قلاوندی و همکاران، 1393) با ضریب آلفای 81/0 و پرسشنامه رفتار اخلاقی (سوانسون و هیل، 1993) با ضریب آلفای 91/0 بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه هم زمان استفاده شد. نتایج: مقدار ضرایب همبستگی سرمایه فکری و مؤلفه های آن: سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای با رفتار اخلاقی به ترتیب برابر با 402/0، 297/0، 225/0 و 229/0 بود (01/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سرمایه فکری 17 درصد از واریانس رفتار اخلاقی را تبیین می کند (05/0p<). هم چنین مقدار ضرایب همبستگی مسؤولیت پذیری اجتماعی و مؤلفه های آن: اقتصادی، قانونی، اخلاقی و خیرخواهانه با رفتار اخلاقی به ترتیب برابر با 507/0، 291/0، 414/0، 38/0 و 367/0 بود (01/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مسؤولیت پذیری اجتماعی 9/25 درصد از واریانس رفتار اخلاقی را تبیین می کند(05/0p<). نتیجه گیری: با ارتقای سرمایه فکری و مسؤولیت پذیری اجتماعی اعضای هیأت علمی می توان انتظار به بود رفتار اخلاقی آنان را داشت.